QOCALDIQ
(Mövzunu parta yoldaşım Saday verib)
İllər qovdu bizi payıza tərəf,
Mən bahar qocaldım, sən yaz qocaldın.
Qar yağdı, gün vurdu, küləklər əsdi,
Mən sənlə, sən mənsiz – yalqız qocaldın.
Gül-çiçək qoxunu duyuram hələ,
Gəzsəm də hər yanı belədən-belə.
Bizi tanıyanlar bilsinlər elə:
Mən yalan qocaldım, sən düz qocaldın.
Osman, yollarında hələ işıq var,
Milyon bəxtəvərlik, bir yaraşıq var,
Çox da nəvələr var, oğul-uşaq var,
Mən oğlan qocaldım, sən qız qocaldın.
Həm oğlan qocaldıq, həm qız qocaldıq!
Bakı, 21.03.2017.
HƏRƏ BİR CÜR DƏLİDİR...
Həsrətimdən dağlara
Duman qalxdı, çən gəldi.
Ağlamaqdan gözümün
Qarasına dən gəldi.
Yatdım, yuxularıma
Həmişə Vətən gəldi.
Oyananda anladım
Arsızam, gülməliyəm.
Hərə bir cür dəlidir...
Mən də belə dəliyəm.
Qoy heç bir kəs bilməsin
Yaralıyam haramdan.
Qaysaqlayıb, çat verir,
Dərd süzülür yaramdan.
Əlim çatmır, uzağam
Sərvətimdən, paramdan.
Qardaş, Laçına sarı
Sürünüb iməkləyəm.
Hərə bir cür dəlidir...
Mən də belə dəliyəm.
Olub, vaxtsız-vədəsiz
Əyilmişəm-sınmışam.
Neçə soyuq baxışdan
Bumbuz olub donmuşam.
Vətən nədir, qadası? –
Hələ indi qanmışam.
“Laçın!” çağıranların
Qabar olmuş diliyəm.
Hərə bir cür dəlidir...
Mən də belə dəliyəm.
Qarabağda göz açıb
Mənim laylam, bayatım.
Dünyaya haray çəkib
Yatanları oyadın!
Şuşa qibləgahımdır,
Laçın - ömrüm, həyatım.
Kar olan qulaqları
Babam tək kəsməliyəm.
Hərə bir cür dəlidir...
Mən də belə dəliyəm.
İllər kəllə-mayallaq,
Aylar da ki tərs keçir.
Osman, xəyallarında
Dərd dolanır, hirs keçir.
ATƏT “ağıl öyrədir”,
BMT də “dərs keçir”.
Biri pul xəstəsidir,
Biri kor”, - deməliyəm.
Hərə bir cür dəlidir...
Mən də belə dəliyəm.
Bakı, 14.05.2014.